مثال دیگر در این خصوص، مسأله ی سیاست خارجی جمهوری اسلامی و موضع محکم و ضداستکباری نظام و مسؤولان سیاست خارجی در مقابل زورگوییهای امریکاست. مردم، شعار «مرگ بر امریکا» را هرگز از زبان نینداخته اند؛ ولی در طول این چند سال، یک عده به اصطلاح عقلا و مصلحت اندیشها، همیشه مصلحت اندیشانه و به اصطلاح عاقلانه، مردم و مسؤولان نظام و رهبر عظیم الشّأن فقیدمان را نصیحت می کردند که شما چرا بی خود با امریکا – که در دنیا قدرتی است – رزم آوری و مبارزه می کنید؟! چرا خود را با غول وحشتناکی به جنگ می اندازید؟! این هم از همان جاهایی است که مردم ماهیت آن را فهمیده اند؛ اما بعضی از خواص نفهمیدند! آنها خیال می کردند که جمهوری اسلامی بدون هیچ علت و دلیلی، اقدام به ایجاد دشمنی با غول پر قدرتی در سطح جهان کرده است؛ در حالی که قضیه این نبود.
ما که ملت ایران باشیم، ابتدائاً با هیچ کس دشمنی نکرده ایم. کشورهای زیادی در دنیا هستند که در مرز و ایدئولوژی و افکار و منطقه ی جغرافیایی، با ما اشتراک ندارند؛ ولی ما با آنها رفت و آمد و معامله و روابط دوجانبه و بین المللی داریم. پس، مسأله این نیست.
برگرفته از کتاب :
